Koleksiyon Bir Hastalik Mı?

[Clk]

Bg17 Benim durum aslinda Cct'ye paralel...

Gönülden baglanmak, sevmek, kullansam da kullanmasam da bir ürüne sahip olmak, onlari temizlemek, fotograflarini cekmek, bu ürünler üzerine konusmak/tartismak bana haz veriyor.

Ben de ayran gönüllülük yok. Ürünler ve markalar degismez bende. Bir markanin tarihi, insanliga sundugu yenilikler cezbeder beni, bu markanin dünyasina dalarim. Ögrendikce saygim, saygi ile sevgim artar. Sevgi sarhosluk duygusunu da beraberinde getirir. Bu sarhosluk duygusu olmasaydi, zaten koleksiyon diye bir kavram ortaya cikmazdi. Unutmamak lazim ki saati ögrenmek icin saat kullansaydik zaten böyle bir forumun kullanicisi olmazdik.

Benim icin bir ürünü hangi araliklar ile kullandigimin degil, o ürünü kullandigimda bana verdigi haz önemli. Konuyu saatlere indirgersek, bir saate baktigimda o dizaynda gördügüm tarih, gelenek, teknik ve kalite önemli. Sahiplik duygusu ile bunun bir parcasi oldugunu hissetmek isin keyif veren kismi.

Sonuc : Sevmek hastaliksa, hastayim arkadas

[akincio]

değerli forumdaşlar hepiniz söylediklerinizde son derece haklısınız.

Cct Acımız ortak hepimize çöpçü diyen bir annemiz olmuştur

[Terasus]

eğer bir evim, düzenli hayatım olsaydı mutlaka koleksiyonum da olurdu. Severim takip etmeyi, ilgilenmeyi ve sonrasında elde etmeyi. Çeşitli hobilerim var fakat malesef göçebe halimden dolayı pek çoğuna ciddi olarak eğilemiyorum. Kaplumbağa misali bavulla yaşamak zor.

Koleksiyon sahibi arkadaşları hem tebrik ediyorum, hem de ufaktan kıskanıyorum

[MaLi]

Kişiden kişiye değişmekte olup bendeki hastalık derecesinde. Herhangi bir eşyamın her hangi bir parçasının hiç bir şekilde elden çıkarılmasına, kaybolmasına gönlüm razı gelmeyecek şekilde bir hastalık hemde misal saatin üzerinde gelen etiketleri

Uzun süre kullanmayacağımı bildiğim bir eşyamı kaldırır kutusuna, etiketlerini sıfır alınmış şekline koyarım, koyarımki yeniden kullanmaya başlayacağım zaman onu ilk aldığımdaki heyecanı yaşayayım.
Ben maddi değeri ne olursa olsun eğer bir anısı varsa ya da ileride bana eski günleri hatırlatacaksa o şeyi saklarım arkadaş.

Bekarken her bahar temizliğinde kaybolan!! eşyalarım yüzünden evde harp çıkardı, atmayın derdim anneme yahu atmayın eğer rahatsız oluyorsanız girmeyin odama
Annem gereksiz gördüğü herşeyi atmak isterdi, yaşım olmuş 30 ara sıra anneme takılırım insan oğlunun ilk yazdığı defteri saklamaz mı diye? İşi şakaya vururum ama ciddiyimdir içten içe.
Neden saklamazki insan çocuğunun ilk defterini veya ilklerini. Şuan 2.5 yaşında bir oğlum var ve ben neredeyse ilk olan her şeyini saklıyorum. İlk saçlarını, ilk fotoğrafını, ilk patiklerini, ilk kağıdı karalamasını, ilk ayak izini ve bu ilkler uzayıp gidiyor.
Öyle ki evde 2. banyodaki her şeyi söküp raflar yaptım ve tamamen bu eşyalarla doldurdum.

Belki başkasına göre hiç bir maddi değeri yok fakat benim için paha biçilemez derecede değerleri var çünkü oğlum kazık kadar adam olup ben, aksi bir ihtiyar olduğumda(ki çevremdeki herkesin düşüncesi yaşanınca çekilmeyeceğim yönünde ) oğlumu kucağıma alıp sevemeyeceğim, o günleri geri getiremeyeceğim sadece sakladıklarıma bakım o günleri zihnimde yaşatacağım.

[AKadir]

Sayın mali;
O ilkleri oğlan 15 -16 yaşına gelipte kız arkadaşlarıyla eve geldiğinde, işte bu ilk kilotuydu gibi bir göstermeyi denemeni tavsiye ederim.
Oğlan bi mutlu olacak ki sorma gitsin. Garanti veriyorum. Ben yaptım. Çok mutlu oldu.
Şimdi oğlum bak şunu da yaparım dediğimde Bana inancı sonsuz.
Oğlumla aramda "Babam dediğini yapar" gibi bir güven oluştu.
Sizde oluşturabilirsiniz.
Hiçbir şeyi saklamanıza gerek yok. Çocuklarımızın şimdiki zamanları, geçmişteki her zamanlarından daha güzel.
Çocuğunuzun nasibi açık olsun.

[afl]

Bendeki durum hastalık, net olarak biliyorum.

Aynı MaLi gibi çocuklarımla ilgili çok şeyi saklıyorum. Her ikisine de birer kutu yaptım, bir sürü ilklerini koyuyorum. Her ikisi içinde daha onlar doğmadan ayrı ayrı tutmaya başladığım hala da uzun seyahatlerimde yazdığım günlükleri var. Evlendikleri gün kutularıyla beraber vermeyi planlıyorum.

Annemden bana kalan ve onun 1950'li yıllarda başladığı benim de 80 li yılların başına kadar postane aboneliği olarak devam ettirdiğim (eskiler bilir o zamanlar yeni seri pulları postane aboneliğiyle alırdınız) hala da arasıra ilgilendiğim bence oldukça önemli bir pul koleksiyonum var.

Yaklaşık 22-23 yıldır iş sebebiyle dünyanın bir çok yerine gittiğimden, hatta bazılarında yaşadığımdan, oralardan topladığım metal para koleksiyonum var. Bu tutku beni bu sefer de sikke koleksiyonuna itti, ona da başladım.

Eksiksiz bir Conan, Mister No, Martin Mystere (eski adıyla Atlantis) koleksiyonum var. Martin Mystere ve Mister No ya hala devam ediyorum. Zagor un ülkemizde çıkan ilk 67 cildine (Tay Yayınları) sahibim.

Dayım Gırgır'ı ilk sayısından itibaren almış ben de Oğuz Aral satıncaya kadar eksiksiz devam ettim. Hala da bir kaç mizah dergisini toplamaya devam ediyorum. Yine 1980 lerin ikinci yarısından itibaren Türkiye de çıkmış tüm karikatür albümlerini aldım ve almaya devam ediyorum.

Ve saatler....her türü bir başka güzel. Teknik olarak mikro mühendisliğin doruk noktası, estetik olarak çok çarpıcı. Aksesuar olarak bir numara ve her yere götürüp her zaman kullanabileceğiniz özel bir nesne. Üstelik bir tarihi, hikayesi ve kendi alanında kilometre taşı olmuş marka ve modeller olunca, uzak kalabilmek imkansız.

İşte bence koleksiyon da bu özelliklere sahip nesneler bütününe veya sadece beğendiğimiz şeylere sahip olabilmek ve aslında onun ve taşıdığı değer ile anlamının zaman içinde kaybolmasını engellemek için yaptığımız bir şey. Tamamen zevk ve tutku meselesi.

İlkel çağlardaki atalarımız avcılık ve toplayıcılıkla yaşarlarmış. Avcılık kısmını bilemem ama görülüyor ki TOPLAYICILIK çoğumuzun genlerinde devam ediyor

[Bg17]

Sayın mali;
O ilkleri oğlan 15 -16 yaşına gelipte kız arkadaşlarıyla eve geldiğinde, işte bu ilk kilotuydu gibi bir göstermeyi denemeni tavsiye ederim.
Oğlan bi mutlu olacak ki sorma gitsin. Garanti veriyorum. Ben yaptım. Çok mutlu oldu.
Şimdi oğlum bak şunu da yaparım dediğimde Bana inancı sonsuz.
Oğlumla aramda "Babam dediğini yapar" gibi bir güven oluştu.
Sizde oluşturabilirsiniz.
Hiçbir şeyi saklamanıza gerek yok. Çocuklarımızın şimdiki zamanları, geçmişteki her zamanlarından daha güzel.
Çocuğunuzun nasibi açık olsun.

Gune gulerek basladim, sizin de yuzunuz hep guler umarim...

Bu arada bu stokculuk felsefesinin sonu iyi degil, yasanmis bir ornek var elimde, disarida depo tutmaya kadar gidiyor.

[Clk]

Yorumlarin tamaminda ayni yönde bir egilim var aslinda! Sevmek ve sevdigine deger vermek. Hastaligin kaynaginin sevgi oldugunu bilmek ve bu hastaligi sizler ile bu ortamda paylasmak cok güzel