Kendimi anlatiyim. Bir hastalik oldugunu dusunmuyorum ama her hobi gibi maddi olarak siniri nereye cekmek gerektigine karar vermek gerekiyor. Yoksa bir anda derinlik sarhoslugu yasamak mumkun.
(belirli bir derinlikte azot yogunlasmasi sonucu yari sarhosluk belirtileri cikar, beyin basit motor fonksiyonlarini yerine getirirken daha karmasik olan karar verme makenizmasi giderek zorlanir, daha da derine gitme istegi yogun olarak ortaya cikar. Derin dalis egitimlerine herkesin anlamasi icin belirli bir derinlikte matematik problem cozdurulur, isin kotu tarafi, bas donmesi gibi etkielr olmadigindan anlasilmasi zordur)
Saat hobisinde de bu mevcut, bir saat aldiktan sonra hemen baska bir tane almak istenmesi biraz bundan kaynaklaniyor, yeni saat alininca elde edilen mutlulugun devamini saglamak icin. Bende dahil genellikle dikkat edin, yeni kutu acildiktan sonra hemen ya danisma bolumune soru soruluyor, yada bir saat daha aliniyor. Dikkat edilmesi gerek kisim bu bence. Kendime gore bir sistemim var, her yila bir butce ayiriyorum, bu butce icinde kalmaya calisiyorum (sonra da onumuzdeki yilin butcesini yemeye basliyorum

)
Koleksiyon kismina gelirsek, benim icin koleksiyon kullandigim esyalardir. Kullanmadigim bir esyanin fuzuli yer kaplamasini gereksiz bulurum, yani cct nin tam tersiyim. Giysilerimi en az yilda bir kere elerim, kullanilmayan ne varsa gonderiririm atarim. Saatlerde bu konuda istisna degil. Eger bir saatimi eskisi kadar kullanmiyorsam, yer kaplamasi fuzulidir, dhaa fazla kullanacagim bir saatin aliminda finansman amacli kullanilmasi her acidan faydalidir, ulasmayi cabuklastirmasinin yani sira, yer kaplama maliyetini azaltmaktadir.
Bu nedenle elimde bir saat 1 seneden fazla durmuyor. Bundan sonra ne olur bilmiyorum ama kullanmadigimi hissettigim anda baska bir saate finansman yaratmasi kacinilmazdir.
Herhangi bir esyaya duygusal olarak baglanmamak gerektigini dusunuyorum, ani dedigimiz sey, beynimizdeki anilardir, eger bunlara ulasmak icin bir obje gerekiyorsa zaten unutulmaya mahkumdur. Hadi daha yumusatiyim, bir fotoraf da ayni etkiyi yapabilir.
Tabi benim durumumda biraz ayran istahlilik var, farkli markalari modelleri denemek de, kullanmak da bana ayri bir haz ve tecrube veriyor. Bu da niye yetinemiyoruz sorunun cevabi sanirim.
Yanlis anlasilmak istemem, her zaman elinizdeki degerleri konsolide edip en iyi en yuksek fiyatli saate gidin demiyorum, boyle yapmiyorum. Ama yine kendimden ornek vermek gerekirse, yakin zamanda aldigim ve sattigim IWC, fiyat olarak nerdeyse dortte biri olan Bvlgari kadar keyif vermedi. Fakat Bvlgarinin bundan sonra bende kalici oldugunu anlamak icin falci olmaya gerek yok, Patek kadar bilek zamani buluyor kendileri. Demekki olay maddi degil.
Time is too precious to be measured by a cheap instrument...