Örneğin forumda defalarca paylaştığım AP 15305 Royal Oak Skeleton var, büyük ihtimalle $32-33K'ya alabilirim ama biliyorum ki satmak istesem $20K'ya gidecek. Onun yerine $18K'ya Jumbo alsam $14K'ya rahat satarım ya da yine $30K civarına 5712 alsam $25K'ya rahat satarım. Saat tabii ki değerini kaybeden bir asset ama nispeten daha likit bir saat almanın kafa rahatlığı olarak avantajları var. Saate ne kadar para verdiğimden ziyade ne kadar parayı çöpe attığıma bakıyorum.
Benzer bir durum mesela Lange için geçerli - Türkiye'de çok meraklısı olmadığı için 2.elde değer kaybedecek bir marka o yüzden alırsam mutlaka 2.el olması lazım ya da inanılmaz bir iskonto bulmam lazım. Patek ve AP'nin talep gören modelleri değerlerini tutma açısından en az Rolex kadar iyi bence - ama tabii yüzde olarak hepsi %80 değerini tutsa bile $30K'lık saatte $6K, $7K'lık Rolex'te ise $1.5K kaybediyorsunuz.
O yüzden bence değerini tutma konsepti daha yüksek fiyatlı saatlerde iyice önemli oluyor - yani $7K veriyorsanız ha $1.5K kaybetmişsin ya $3K...çok da farketmez diye düşünüyorum ama $6k kaybetmek ile $12K kaybetmek arasında ciddi fark var.
Araba konusuda benim için benzer. Şu anda mesela gönlümdeki araba Alfa Romeo 4C ama biliyorum ki gidip sıfırını €100K'ya alsam 2 sene sonra €60K olucak o araba - onun yerine belki beni bi parça daha az mutlu edicek bir alman arabası almak daha mantıklı çünkü aslında her ne kadar yaptığınız alım size belli bir "utility" yani mutluluk veriyor olsa da o alımda ne kadar para kaybedeceğinizi bilmek de o mutluluk fonksiyonunun başka bir boyutu
net net bakmak lazım yani 
