TSF Saatlerimiz Yemekte / Bistro Horology

[timeluxury]

[odeon]

Gecen haftanin en cok konusulan konularindan bir tanesi; Bodrum'da donerin 48 Euro'ya, yani takriben 370 TL'ye satilmis olmasiydi.
Milletimizin linc kulturunden 48 Euro'ya doner satan arkadas da nasibi aldi. Oysaki ben satici olsaydim ayni tabagi en az 90 Euro'ya satardim.
Oncelikle bahsi gecen 48 Euro fiyat 1 porsiyon degil, 1.5 porsiyon donerin fiyati. Kesmemis olsa gerek 1.5 soylemisler hic dusunmeden. Olayin vuku buldugu yer ise Bodrum'a gelen en ust gelir seviyesindeki turisti hedefleyen bir otelin plaji. Bilenler animsayacaktir, Cennet Koyu'ndaki plajda oldukca az sayida sezlong ve oturma yeri var. Bir koya 1000 kisiyi yigmak yerine 80-100 kisiye hizmet vermeyi tercih etmis isletmeci.
Isletmeci acisindan bakarsak; plaja gelen 80-100 kisinin kac tanesinin cani doner yemek isteyecek, gunde kac doner satacagiz? Mesela gunde bir kisi doner yemek istedi, biz sise takilmis kocaman doneri pisirdik o gun, kestik bir porsiyon servis ettik, gerisi ne olacak? Ocak, personel masraflarina hic girmeden, bir sis iyi kalite donerin maliyeti nedir? 300 TL, 500 TL, 1000 TL? Bir porsiyon doner satmak icin, 280 TL kazanmak icin o masrafa deger mi? Yoksa musteriye "menude yaziyor ama yok, beyefendi" mi demek lazim? Unlu Turk dusunuru Serdar Ortac'in dedigi gibi kafamda deli sorular...
Doner konusunda sadede gelmek gerekirse; alim gucu duserse, luks urun satan kisiler iyi ihtimal pahaliya satar, kotu ihtimal ise satmaz, o kalitede mali bulamazsiniz. Luks saat icin de satici elindeki mali tuketir, bir daha getirmez.

Madalyonun diger yuzunde ise milleti kaziklayan, dip dibe masalarda ayni receteyi herkese basan restaurant'lar var. Ekonomik kriz bu isletmeler icin bir nevi detoks programi oluyor. Kolay para kazanan arkadaslar eleniyor. Lakin arada kucuk esnafimiz, aile isletmelerimiz de kayniyor. Turkiye'de hizmet kulturu olmadigi, insanlar isini severek yapmadigi icin genelde bahsis vermeyen birisi olarak, bu surecte yerel isletmelere destek olmak icin -zaten alcakgonullu yazilmis- hesap kadar bahsis birakiyorum. Zira aile isletmesi Kofteci X batarsa yerini lastik tadinda Kofteci Y doldurur.

[cengonur]

Efsane...[emoji1305][emoji1305]


Mantık sizi A’dan B’ye götürür Hayal gücü ise heryere [emoji1909]

[timeluxury]

Efsane...[emoji1305][emoji1305]


Mantık sizi A’dan B’ye götürür Hayal gücü ise heryere [emoji1909]

Teşekkür ederim...

[Tgm]

Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Oguzhanm]

Gecen haftanin en cok konusulan konularindan bir tanesi; Bodrum'da donerin 48 Euro'ya, yani takriben 370 TL'ye satilmis olmasiydi.
Milletimizin linc kulturunden 48 Euro'ya doner satan arkadas da nasibi aldi. Oysaki ben satici olsaydim ayni tabagi en az 90 Euro'ya satardim.
Oncelikle bahsi gecen 48 Euro fiyat 1 porsiyon degil, 1.5 porsiyon donerin fiyati. Kesmemis olsa gerek 1.5 soylemisler hic dusunmeden. Olayin vuku buldugu yer ise Bodrum'a gelen en ust gelir seviyesindeki turisti hedefleyen bir otelin plaji. Bilenler animsayacaktir, Cennet Koyu'ndaki plajda oldukca az sayida sezlong ve oturma yeri var. Bir koya 1000 kisiyi yigmak yerine 80-100 kisiye hizmet vermeyi tercih etmis isletmeci.
Isletmeci acisindan bakarsak; plaja gelen 80-100 kisinin kac tanesinin cani doner yemek isteyecek, gunde kac doner satacagiz? Mesela gunde bir kisi doner yemek istedi, biz sise takilmis kocaman doneri pisirdik o gun, kestik bir porsiyon servis ettik, gerisi ne olacak? Ocak, personel masraflarina hic girmeden, bir sis iyi kalite donerin maliyeti nedir? 300 TL, 500 TL, 1000 TL? Bir porsiyon doner satmak icin, 280 TL kazanmak icin o masrafa deger mi? Yoksa musteriye "menude yaziyor ama yok, beyefendi" mi demek lazim? Unlu Turk dusunuru Serdar Ortac'in dedigi gibi kafamda deli sorular...
Doner konusunda sadede gelmek gerekirse; alim gucu duserse, luks urun satan kisiler iyi ihtimal pahaliya satar, kotu ihtimal ise satmaz, o kalitede mali bulamazsiniz. Luks saat icin de satici elindeki mali tuketir, bir daha getirmez.

Madalyonun diger yuzunde ise milleti kaziklayan, dip dibe masalarda ayni receteyi herkese basan restaurant'lar var. Ekonomik kriz bu isletmeler icin bir nevi detoks programi oluyor. Kolay para kazanan arkadaslar eleniyor. Lakin arada kucuk esnafimiz, aile isletmelerimiz de kayniyor. Turkiye'de hizmet kulturu olmadigi, insanlar isini severek yapmadigi icin genelde bahsis vermeyen birisi olarak, bu surecte yerel isletmelere destek olmak icin -zaten alcakgonullu yazilmis- hesap kadar bahsis birakiyorum. Zira aile isletmesi Kofteci X batarsa yerini lastik tadinda Kofteci Y doldurur.

Yazdıklarınıza katılırdım lakin ülkemizde Kıyı Kanunu 5.madde hiçbir zaman uygulanmadığı için işletmecinin linç edilmesi hoşuma gitti. Hatta elimde olsa tırmıklı meşaleli ortaçağ köylüsü gibi kovalardım. O işletme veya herhangi bir işletme benim bu ülkede özgürce denizden faydalanma hakkıma saygı duymuyor. Ben bu ülkede adam gibi denize giremiyorum.

[Mandos]

Gecen haftanin en cok konusulan konularindan bir tanesi; Bodrum'da donerin 48 Euro'ya, yani takriben 370 TL'ye satilmis olmasiydi.
Milletimizin linc kulturunden 48 Euro'ya doner satan arkadas da nasibi aldi. Oysaki ben satici olsaydim ayni tabagi en az 90 Euro'ya satardim.
Oncelikle bahsi gecen 48 Euro fiyat 1 porsiyon degil, 1.5 porsiyon donerin fiyati. Kesmemis olsa gerek 1.5 soylemisler hic dusunmeden. Olayin vuku buldugu yer ise Bodrum'a gelen en ust gelir seviyesindeki turisti hedefleyen bir otelin plaji. Bilenler animsayacaktir, Cennet Koyu'ndaki plajda oldukca az sayida sezlong ve oturma yeri var. Bir koya 1000 kisiyi yigmak yerine 80-100 kisiye hizmet vermeyi tercih etmis isletmeci.
Isletmeci acisindan bakarsak; plaja gelen 80-100 kisinin kac tanesinin cani doner yemek isteyecek, gunde kac doner satacagiz? Mesela gunde bir kisi doner yemek istedi, biz sise takilmis kocaman doneri pisirdik o gun, kestik bir porsiyon servis ettik, gerisi ne olacak? Ocak, personel masraflarina hic girmeden, bir sis iyi kalite donerin maliyeti nedir? 300 TL, 500 TL, 1000 TL? Bir porsiyon doner satmak icin, 280 TL kazanmak icin o masrafa deger mi? Yoksa musteriye "menude yaziyor ama yok, beyefendi" mi demek lazim? Unlu Turk dusunuru Serdar Ortac'in dedigi gibi kafamda deli sorular...
Doner konusunda sadede gelmek gerekirse; alim gucu duserse, luks urun satan kisiler iyi ihtimal pahaliya satar, kotu ihtimal ise satmaz, o kalitede mali bulamazsiniz. Luks saat icin de satici elindeki mali tuketir, bir daha getirmez.

Madalyonun diger yuzunde ise milleti kaziklayan, dip dibe masalarda ayni receteyi herkese basan restaurant'lar var. Ekonomik kriz bu isletmeler icin bir nevi detoks programi oluyor. Kolay para kazanan arkadaslar eleniyor. Lakin arada kucuk esnafimiz, aile isletmelerimiz de kayniyor. Turkiye'de hizmet kulturu olmadigi, insanlar isini severek yapmadigi icin genelde bahsis vermeyen birisi olarak, bu surecte yerel isletmelere destek olmak icin -zaten alcakgonullu yazilmis- hesap kadar bahsis birakiyorum. Zira aile isletmesi Kofteci X batarsa yerini lastik tadinda Kofteci Y doldurur.

Yazdıklarınıza katılırdım lakin ülkemizde Kıyı Kanunu 5.madde hiçbir zaman uygulanmadığı için işletmecinin linç edilmesi hoşuma gitti. Hatta elimde olsa tırmıklı meşaleli ortaçağ köylüsü gibi kovalardım. O işletme veya herhangi bir işletme benim bu ülkede özgürce denizden faydalanma hakkıma saygı duymuyor. Ben bu ülkede adam gibi denize giremiyorum.

Bunun suçlusu neden işletmeler olsun ki kıyılara silah zoruyla çöktüklerini düşünmüyorum.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[mrtkrks]

Gecen haftanin en cok konusulan konularindan bir tanesi; Bodrum'da donerin 48 Euro'ya, yani takriben 370 TL'ye satilmis olmasiydi.
Milletimizin linc kulturunden 48 Euro'ya doner satan arkadas da nasibi aldi. Oysaki ben satici olsaydim ayni tabagi en az 90 Euro'ya satardim.
Oncelikle bahsi gecen 48 Euro fiyat 1 porsiyon degil, 1.5 porsiyon donerin fiyati. Kesmemis olsa gerek 1.5 soylemisler hic dusunmeden. Olayin vuku buldugu yer ise Bodrum'a gelen en ust gelir seviyesindeki turisti hedefleyen bir otelin plaji. Bilenler animsayacaktir, Cennet Koyu'ndaki plajda oldukca az sayida sezlong ve oturma yeri var. Bir koya 1000 kisiyi yigmak yerine 80-100 kisiye hizmet vermeyi tercih etmis isletmeci.
Isletmeci acisindan bakarsak; plaja gelen 80-100 kisinin kac tanesinin cani doner yemek isteyecek, gunde kac doner satacagiz? Mesela gunde bir kisi doner yemek istedi, biz sise takilmis kocaman doneri pisirdik o gun, kestik bir porsiyon servis ettik, gerisi ne olacak? Ocak, personel masraflarina hic girmeden, bir sis iyi kalite donerin maliyeti nedir? 300 TL, 500 TL, 1000 TL? Bir porsiyon doner satmak icin, 280 TL kazanmak icin o masrafa deger mi? Yoksa musteriye "menude yaziyor ama yok, beyefendi" mi demek lazim? Unlu Turk dusunuru Serdar Ortac'in dedigi gibi kafamda deli sorular...
Doner konusunda sadede gelmek gerekirse; alim gucu duserse, luks urun satan kisiler iyi ihtimal pahaliya satar, kotu ihtimal ise satmaz, o kalitede mali bulamazsiniz. Luks saat icin de satici elindeki mali tuketir, bir daha getirmez.

Madalyonun diger yuzunde ise milleti kaziklayan, dip dibe masalarda ayni receteyi herkese basan restaurant'lar var. Ekonomik kriz bu isletmeler icin bir nevi detoks programi oluyor. Kolay para kazanan arkadaslar eleniyor. Lakin arada kucuk esnafimiz, aile isletmelerimiz de kayniyor. Turkiye'de hizmet kulturu olmadigi, insanlar isini severek yapmadigi icin genelde bahsis vermeyen birisi olarak, bu surecte yerel isletmelere destek olmak icin -zaten alcakgonullu yazilmis- hesap kadar bahsis birakiyorum. Zira aile isletmesi Kofteci X batarsa yerini lastik tadinda Kofteci Y doldurur.

Yazdıklarınıza katılırdım lakin ülkemizde Kıyı Kanunu 5.madde hiçbir zaman uygulanmadığı için işletmecinin linç edilmesi hoşuma gitti. Hatta elimde olsa tırmıklı meşaleli ortaçağ köylüsü gibi kovalardım. O işletme veya herhangi bir işletme benim bu ülkede özgürce denizden faydalanma hakkıma saygı duymuyor. Ben bu ülkede adam gibi denize giremiyorum.

Bunun suçlusu neden işletmeler olsun ki kıyılara silah zoruyla çöktüklerini düşünmüyorum.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

Şimdi bodrum değil Çeşme örneğinden gidelim. Ailem neredeyse 100 yıldır Çeşme’de yaşıyor. Ben 35 yaşındayım, 2 yaşından beri İstanbulda yaşıyorum ve her sene Çeşmeye giderdim 3-5 yıl öncesine kadar. Alaçatıda ineklerin gezdiği günler öyle aman aman eski değil. Ayayorgi koyundaki mekanların çoğu bir şekilde tanıdık, Kumrucu Şevki annemin ortaokul sıra arkadaşı mesela. Ama işte İstanbullu nereye giderse bir şekilde kimyasını bozuyor oranın. Az önce de yazdığım gibi 3-5 yıldır gelmiyorum. İnsan gerçekten keyif alamaz hale geldi kalabalıktan ve görmemişlikten. Şu anda Çeşmedeyim, kızım 2 yaşına geldi dayımlar, teyzemler hiç görmedi diye annem rica etti bu sene geldik. Hakan abi (Fly-inn işletmecisi) ile konuşuyorum Cumartesi günü mesela insanlar çıldırmış durumda diyor. İçeride adım atacak yer yok, kimsede maske yok. İskeleye oturmak istiyormuş adam, yer yok diyormuş, tamam önden 10.000 TL yollayayım diyormuş adam. Arkadaşlar işletmelerin bir suçu yok. Adı üzerinde zaten ticarethane asıl amacı maksimum geliri elde etmek. İnsanlar bu hale getiriyorlar onları. Talep umarsızca arttığı sürece arzın bedeli hep artacak m2 belli çünkü.
O yüzden Ayvalık taraflarını tercih ediyorum artık. Cunda inanılmaz güzel mesela ve çok daha makul.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi